سیمان تیپ ۱ را در صنعت های عمرانی و کارخانه های تولیدی با نام سیمان پرتلند معمولی یاد می کنند. این نوع سیمان در زمان بتن سازی بسیار مورد استفاده قرار می گیرد. البته کار سیمان در بتن سازی چسباندن سنگ ریزه ها در بتن به هم می باشد. سیمان تیپ ۱ یا همان سیمان پرتلند بیشتر در مناطقی که خشک و معتدل است به کار گرفته می شود. البته لازم به ذکر است که این سیمان تنها در بتن هایی می تواند مورد استفاده قرار گیرد که سولفات ها نتوانند در مجاورت بتن قرار گیرند ...

نوعی سیمان که در صنعت به آن سیمان پرتلند آمیخته شده گفته می شود سیمان تیپ ۲ است که در میان مصرف کنندگان با نام سیمان اصلاح شده و یا سیمان با حرارت متوسط شناخته شده است. زمانی که این سیمان به کار برده می شود در زمان هیدراتاسیون خود حرارت کمی را ایجاد می کند و در مناطق گرم ایجاد مشکل نمی کند. سیمان تیپ ۲ از جمله نمونه های سیمانی است که در برابر نمک ها و یون ها از خود مقاومت نشان داده و می تواند تمامی آرماتورهای به کار گرفته شده در پی ساختمان ها را از گزند زنگ زدگی و خوردگی در امان بدارد.

در این نوع سیمان ـ که با هدف استفاده در جاهایی که در معرض حملات سولفاتی است ساخته می‌شود ـ درصد C3A به حداکثر 5% محدود شده است. از آنجا که حرارت هیدارتاسیون این نوع سیمان بسیار کمتر از حرارت هیدراتاسیون سیمان پرتلند معمولی است، می‌توان از آن در بتن ریزیهای حجیم استفاده کرد.

کلینکر در تولید سیمان پرتلند، دانه‌های حرارت دیده‌ای است، که معمولاً ۳-۲۵ میلی‌متر(قطر) دارند و از حرارت دادن به سنگ آهک و آلومینیوم سیلیکات (خاک رس) در طی مرحله کوره سیمان به وجود می‌آیند. کلینکر جزء یکی از مواد اولیه تولید سیمان به‌شمار رفته و یک محصول فرایندی است و برحسب نوع سیمان، در ترکیب سیمان استفاده می‌شود. به‌طور کلی سیمان را به دو طریقه تر و خشک تهیه می‌کنند. در روش تر مواد اولیه (کلینکر)در آب با هم مخلوط و آسیا می‌گردند و در متد خشک مواد اولیه (کلینکر) در حالت خشک مخلوط و آسیا می‌شوند.